Speltbrood kent zijn oorsprong in de vroege middeleeuwen en was naast roggebrood een algemeen geconsumeerd brood. Spelt is van origine een Afrikaans tarwe ras en kan zeer goed voor broodbereiding gebruikt worden. Met name in Duitsland is er een speltbrood (Dinkelbrot)cultuur, die inspeelt op de huidige gezondheidstrend: slow food. In Nederland en België is sinds een paar jaar een trend zichtbaar rondom speltbrood. Deze trend wordt vaak ondersteund door lokale organisaties. Volgens de Nederlandse warenwet mag speltbrood alleen zo genoemd worden als het daadwerkelijk met 100% speltgraan wordt bereid.
Ingrediënten speltbrood
In speltbrood zit zoals men vaak leest niet een tarwesoort, maar een graan. Een graan dat de bakker vroeger gebruikte voordat het hedendaagse graan, tarwe, werd gekweekt. Het bevat wel gluten maar deze zijn niet te vergelijken met tarwe gluten. Anders dan bij tarwe zitten de belangrijke voedingsstoffen in spelt, ook in het meel lichaam ofwel bloem lichaam. De voedingswaarde van tarwe bevindt zich hoofdzakelijk in de kiem en de zemel, die bij het malen voor het grootste gedeelte uitgemalen en uitgezeefd worden.
Het bloem lichaam van tarwe bestaat voor het grootste gedeelte uit gluten. De vitaminen en mineralen zijn door het doorfokken met andere prioriteiten dan gezondheid, bijna volledig verdwenen uit tarwebloem. Daarom ook de noodzaak om als men tarwe eet, volkoren tarweproducten te kiezen hoewel de grove delen in volkorenmeel niet altijd even gezond, en zelfs beschadigend kunnen zijn voor de darmwand. Bij spelt, helemaal bij biologische spelt, blijven de voedingsstoffen tijdens het maalproces wel behouden. Omdat het bloemlichaam van spelt niet alleen maar gluten bevat, en de gluten die het bevat van een andere samenstelling zijn dan die in tarwe, is spelt, en producten gemaakt van spelt-bloem of spelt-meel, veel makkelijker te verteren, en deeg van speltmeel veel lichter met de hand te kneden dan tarwe. Daarom is speltbrood zeer gezond.